Iedereen maakt fouten!

Afgelopen week starten we de training met een gesprekje. Je verteld vol trots je overwinningen wat je die week gedaan hebt wat je anders nooit zou hebben gedaan. Je vindt het nog moeilijk om dit als iets positiefs te zien, omdat je gewend bent om naar de dingen te kijken die er allemaal niet goed gaan. Ook al gaan er dingen goed, dan zorg je ervoor dat je het ziet als iets wat nog niet goed is. Daardoor past het weer bij de gedachtes die je over jezelf hebt en dit voelt vertrouwd.

Je hebt littekens opgelopen door nare pestervaringen, soms zijn het littekens, maar diep van binnen voelen ze nog vaak als open wonden. Als je dan iets meemaakt waarbij je afwijzing voelt, voel jij je weer net als toen je gepest werd. Je vindt je niet goed genoeg en je bent onzeker over jezelf, wie je bent en over hoe je eruit ziet.

We besluiten om aan de slag te gaan. We trainen dit keer binnen in een tuincentrum.

Je vindt het spannend, er zijn andere mensen die misschien wel op je letten en in jou ogen een “gevaar” zijn om je veroordelen en je weer het gevoel geven niet goed te zijn.

Je loopt voorzichtig met Buddy door het gangpad, je stem is zachter dan normaal en je houding voorzichtig. Buddy merkt deze verandering op door dan zelf de regie te gaan nemen, hij snuffelt lekker aan alles wat zijn aandacht vraagt.

Ik daag je uit om uit je comfortzone te stappen en je stemvolume aan te passen en je meer te laten horen en om in je houding meer doelgericht en zelfverzekerder Buddy mee te nemen.

Je pakt de aanwijzingen leergierig op en je probeert het uit. Zelfverzekerd en kordaat loop je door het tuincentrum. Buddy is direct meer alert en laat zich leiden. Je hebt zelf nog niet in de gaten hoeveel kracht je uitstraalt.

Wanneer je de opdracht krijgt om te verkoopster te vragen waar het hondenvoer ligt, kijk je me verschrikt aan; “dat durf ik niet”. Ook hierin wordt je uitgedaagd om uit je comfortzone te gaan. Je zegt tegen jezelf: “Kom op, gewoon doen!” en je doet het.

Met Buddy aan je zij loop je op de verkoopster af en je vraagt waar de hondenbrokken liggen, de verkoopster doet haar best om jou zo goed mogelijk te helpen en je wacht geduldig af. Het lijkt geduldig, maar in je hoofd razen de gedachtes door je hoofd.

Wanneer je de juiste aanwijzingen krijgt loop je gericht naar de hondenbrokken. Jouw opdracht is geslaagd, wat heb je het goed gedaan! Je bent zelfs trots op jezelf!

De verkoopster kan nog wel wat leren, ze heeft je naar de hondensnacks gestuurd, maar ach….iedereen maakt fouten!